ماشین بیهوشی یک دستگاه پنوماتیک است که مخلوطی از اکسیژن، گاز و ماده بیهوشی را به بیمار می رساند و به بیمار اجازه می دهد در حین جراحی بیهوش بماند اما نفس بکشد. این دستگاه اکسیژن را تحویل می‌دهد و به طور همزمان اطمینان می‌دهد که بیمار CO2 خطرناکی را که قبلاً بازدم کرده است، استنشاق نمی‌کند. با این حال، با کمال تعجب، طراحی دستگاه بیهوشی از زمان اختراع آن نسبتاً ثابت مانده است.

اجزای ضروری یک دستگاه بیهوشی عبارتند از:

ونتیلاتور: برای حفظ تنفس بیمار در حین جراحی استفاده می شود.
مدارهای تنفسی: برای حفظ جریان ایمن هوا و گازها به و از بیمار.
سیستم های حذف: برای حذف گازهای “استفاده شده” مانند CO2.
مکانیسم های ایمنی: برای اطمینان از رفاه بیمار در شرایط اضطراری.

ایرادات و خرابی های رایج در دستگاه بیهوشی عبارتند از: 

۱. نقص در کالیبراسیون   ۲. خرابی در سیستم تهویه  ۳. اختلالات در سیستم مانیتورینگ  ۴. مشکلات الکتریکی  ۵. بدون خروجی گاز  ۶. هشدار خرابی O2 کار نمی کند  ۷. نشتی در سیستم وجود دارد  ۸. خطای فلومتر   ۹. عدم تطابق با استانداردها، کاهش کیفیت عملکرد به علت فرسودگی قطعات
مزایا و اهمیت بهبود کیفیت و ایمنی در تعمیر و نگهداری دستگاه بیهوشی: 
 ـــ  افزایش ایمنی بیماران و کاهش خطرات جانبی در زمان عمل جراحی
– افزایش عمر مفید دستگاه‌های بیهوشی و کاهش هزینه‌های تعمیراتی بلندمدت
– جلوگیری ار آسیب رسیدن به قسمت ها و قطعات دیگر دستگاه